Na Inflancką trafiłam przez przypadek, ponieważ w ogóle nie brałam pod uwagę tego szpitala. I to było najlepsze co mogło mi się przytrafić. Od razu na izbie przyjęć zostałam pozytywnie zaskoczona, bo po z drugą ciążą i podejrzeniem sączących wód zostałam przyjęta natychmiast, bez chwili czekania. Cały personel od ip po oddział położniczy bardzo miły i serdeczny. Od początku do końca pobytu czułam ze jestem pod ciągłą i fachową opieką. Blok porodowy jest nowy, super warunki, same pojedyncze sale z łazienkami. Poród odbywa się tylko w obecności położnej, w spokojnej kameralnej atmosferze - lekarz nadzoruje poród Ale jak nie ma potrzeby to nie uczestniczy w nim. Po porodzie dziecko ma nieprzerwany kontakt z matką przez dwie godziny, potem jest ubierane i razem z matką przenoszone na oddział położniczy. Położna opiekuje się rodzącą i dzieckiem od wjazdu na blok do odprowadzenia do sali na polożnictwie. Na oddziale sale są wyłącznie dwuosobowe z łazienkami. Położne noworodkowe zajmują się matka i dzieckiem 24h na dobę - na każde wezwanie. Opieka i pomoc jest fantastyczna, podobnie jak doradztwo w zakresie laktacji. Jedyną wadą jaką zauważyłam jest to ze położne zachęcają matki do dokarmiania dzieci MM - Ale jak ktoś nie chce to nie ma żadnej presji. Obchody ginekologiczne i pediatryczne odbywają się codziennie rano, poza tym położne ważą dzieci i przemywaja pępuszki. Przez cały pobyt dziecko nie jest kąpane. Wypis do domu następuje po dwóch pełnych dobach od porodu, ale jak pojawi się cokolwiek niepokojącego to trzeba zostać do czasu aż będzie wszystko w porządku. Polecam ten szpital wszystkim niezdecydowanym i dziękuję całemu personelowi za wspaniałą opiekę.

Rodziłam w 2013 roku przez cc. Operacja, lekarze - super profesjolnalni, mąż był obecny przy cięciu. Warunki lokalowe bardzo dobre, jedzenie również smaczne. Pani Małgosia z poradni laktacyjnej super babka, szkoda, że dopiero po wyjściu ze szpitala można się do niej zgłosić i liczyć na solidną pomoc i poświęcenie czasu. Reszta to same minusy. Na sali pooperacyjnej dziecko przywożą po kilku godzinach, nie ma kontaktu skóra do skóry, nie ma też opcji kangurowania przez ojca. Opieka na pooperacyjnej kiepska, pacjentka jest zdana na siebie.Dziecka do piersi nie pomagają przystawić, bez pytania dokarmiają mm. Na poporodowej opieka jeszcze gorsza. Trzeba chodzić dopraszać się o leki przeciwbólowe. Położne w większości niemiłe, robią łaskę, zero zainteresowania pacjentkami. Nacisk na dokarmianie mm. Pomocy laktacyjnej brak, za to pokazac jak dobrze dać butelkę, to każda z chęcią pomoże. Położne bardzo niechętnie pomagają przy karmieniu piersią, a jeśli w ogóle, to nieumiejętnie. Bolesne wykręcanie brodawek i wmawianie, że po cc pokarm pojawi się w trzeciej dobie! Każda położna ma inne zdanie, więc dla pierworódki koszmar, nie wiadomo co w końcu jest dobrze co źle. Lekarze zresztą też tacy sami. Zwłaszcza na patologii ciąży. Każdy lekarz mówi co innego i podważa opinię lekarza z dnia poprzedniego. Męczenie dzieciaków wielokrotnym budzeniem, rozbieraniem z powodu nie zsynchronizowanych obchodów. Byłam w szpitalu 3 dni a nie doczekałam się żadnej innej pielęgnacji noworodka jak raz dziennie przemywanie pępka. Ogólnie szpital polecam jedynie wieloródkom, które wszystko już wiedzą i będą się cieszyć, że nikt się nie wtrąca oraz osobom, które mają tam "swojego" lekarza. Podejscie do takiej pacjentki jest zupełnie inne. Zwłaszcza na IP.

Czekali za długo z cesarką, aż doszło do niedotlenienia dziecka. Druga akcja porodowa trwała ponad 2,5h i została zakończona cesarskim cięciem ponieważ groziła zamartwica płodu. Parametry dziecka spadały z każdym skurczem (KTG) z 145 na 60 później na 40. Przez cały czas patrzyłam na monitor i błagałam, żeby ratowali dziecko. Zostawili mnie na 2 h samą z mężem i powiedzieli, że nie są w stanie mi pomóc, aż zwolni się sala operacyjna. Rodziłam 18h i ostatnie 2,5h, to była tragedia psychiczna i fizyczna. Pamiętam jak ciśnienie rozsadza mi ciało, nie mam już siły, mam ogromne dreszcze, przestaję czuć ruchy dziecka, widzę monitor KTG, na którym z każdym moim skurczem parametry synka spadają, a ja leżę bezradna, błagam o ratowanie dziecka i słyszę tylko, że trzeba czekać, bo jest tylko jedna sala operacyjna, która jest zajęta. Po zabiegu nie pokazali mi synka. Zobaczyłam go dopiero po 6h. Już dwóch neurologów dziecięcych potwierdziło, że podczas porodu doszło do niedotlenienia dziecka. Co chwilę ktoś mnie krytykował, że "nie umiem przeć", "po co się decydowałam na dziecko"... Minęło pół roku, a ja nie mogę pozbierać się psychicznie. Dziękuję tylko, że synek jest z nami.

W maju zeszlego roku urodziłam w tym szpitalu córeczkę. Poród był długi-16 h i ciężki. Wsparcie położnych marne, prawie w ogóle się mną nie interesowły, przychodziły co 2-3 godziny i to gównie wtedy, gdy mąż je poprosił. Nie wzięłam znieczulenia, czego później żałowałam. Poród bolesny, ale jak to mówią, zapomina się o wszystkim, gdy zobaczy się maleństwo. U mnie niestety najgorsze zaczęło się po porodzie. Gdy zaczęto mnie zszywać, zaczęły się jakieś komplikacje, wszedł jakiś inny lekarz i powiedział, że jest zagrożenie życia i muszą mnie szybko operować. Do dziś te słowa wywołują we mnie paraliżujący strach. Zabrano mi szybko dziecko i przewieziono na salę operacyjną. Jestem wdzięczna lekarzom za to, że szybko zareagowali, ale mam do nich ogromny żal, że po 16 godzinach męczarni nastraszyli mnie jeszcze,że mogę umrzeć. Jak się później okazało, sytuacja nie była tak dramatyczna-zrobił mi się krwiak, bo dziecko było duże, podobno tak się czasem zdarza. Swoją drogę dzień przed porodem robiono mi usg, z którego wynikało, że dziecko ma 3300g, a miało prawie 4kg. Ja jestem raczej drobna, chciałam rodzić naturalnie, ale gdybym wiedziała, że będą takie komplikacje, wolałabym mieć cesarkę. Uważam, że w dzisiejszych czasach można przewidzieć z większym przybliżeniem rozmiar dziecka. Po porodzie 2 miesiące dochodziłam do siebie, nie mogłam siedzieć, bolały mnie szwy. Cieszę się,że ja i córeczka jesteśmy zdrowe, ale szpital nie spełnił do końca moich oczekiwań. Przede wszystkim personelowi brakuje empatii, wyczucia. Miałam wrażenie, że traktują pacjenta jak przedmiot. Nie wszyscy oczywiście, ale większość. Po porodzie nikt nie pomógł mi przy dziecku, miałam problem z karmieniem. Pielęgniarka laktacyjna weszła do sali, powiedziała, że krzywo trzymam dziecko i wyszła. Na siłę każą podawać dziecku butelkę. Oceniam ten szpital na 3/10. Punkt za to, że mnie przyjęli, a z Żelaznej niestety odesłai.

Opieka i warunki w szpitalu super. Gorąco polecam!

Jestem "świeżo" po porodzie zakończonym cesarskim cięciem. Przyznam, że opieka począwszy od Izby Przyjęć, skończywszy na Oddziale Położniczym była absolutnie bez zarzutu. Poród przebiegł w spokojnej, bardzo miłej atmosferze. Operujący lekarze oraz anestezjolodzy sprawili, że dziecko przyszło na świat dokładnie tak, jak miało się to stać - bez stresu i żadnych niespodzianek. Opieka na sali pooperacyjnej absolutnie fantastyczna - pozdrowienia dla Pań Położnych! W nocy otrzymałam maluszka i mogłam Go nakarmić. Bardzo mi na tym zależało i cieszę się, że tak się stało. Warunki na Oddziale Położniczym bardzo dobre - czysto, przestronnie acz kameralnie. Reasumując - zdecydowanie polecam poród na Inflanckiej i dziękuję za opiekę nade mną i moim dzieckiem.

"Rodzić po ludzku"? nie w tym szpitalu.... 15h w bólach, bez znieczulenia !!! poród bardzo ciężki, oparcie miałam w mężu i studentce, która była bardzo, bardzo!! pomocna. Na koniec usłyszałam, że jest tutaj 2 tydzień i poród który przeżyła ze mną był najgorszy jaki widziała..... Minął rok a ja się psychicznie nie mogę pozbierać po porodzie. Nie planuję więcej dzieci.

Ponad 14h z ciężkimi, ostrymi bólami, bez jakiegokolwiek znieczulenia - jednym słowem "Rodzimy po ludzku".... Proszę nie wierzyć we wszystko co mówią panie położne na szkole rodzenia, brutalna rzeczywistość jest niestety zupełnie inna...

Zastanawiałam się Madalińskiego czy Inflancka i padło na Inflancką. W marcu przyszła na świat w szpitalu moja córcia. To moja pierwsza ciąża i jedna wielka niewiadoma co mnie czeka. Cały poród spędziłam podłączona pod KTG ze względu na niskie tętno dziecka. Położna za każdym razem informowała mnie co się dzieję, uspokajała, wszystko dokładnie tłumaczyła. Poród odbierała inna położna, ponieważ ta która mnie przyjmowała skończyła zmianę. Cały czas byłam dopingowana przez nią, i na bieżąco informowana jakie robię postępy ;) Niestety nie pamiętam imienia żadnej z nich ale mam nadzieję, że następnym razem trafię na te same panie. Po porodzie 2 godziny spędziłam z małą na sali, po czym zostałyśmy przewiezione na oddział położniczy.Przeszłam przez wszystkie oddziały począwszy od patologii i z czystym sumieniem mogę polecić szpital każdej przyszłej mamie.

Rodziłam dwa tygodnie temu.Poród wspominam bardzo dobrze, pielęgniarki życzliwe i pomocne.Szybko skierowano mnie na oddział porodowy, urodziłam po dwóch godzinach. Wbrew negatywnym opiniom polecam rodzić na Inflanckiej, tam nie odsyłają pacjentek.